ഋതുഭേദങ്ങൾ.......

പല്ലില്ലാ മോണകാട്ടി അമ്മിഞ്ഞച്ചിരിചിരിക്കണ അടിയാട്ടീടെ  മറാപ്പിലെ പേരറിയാചെടികള്ടെ കൂട്ടത്തിലാണ് എന്‍റെ പ്യൂപ്പ.... നീലക്കൊടുവേലികളെ കാക്കണ ചെമ്പരുന്തുകളുടെ പ്യൂപ്പ... മുക്കുറ്റിയോണങ്ങളുടെയും തുമ്പച്ചോറിന്‍റെയും പ്യൂപ്പ...  പ്യൂപ്പക്കുള്ളില്‍ വെയിലിനും നല്ല തണുപ്പാണ്..   തണുപ്പിനോരിളം ചൂടും... പ്യൂപ്പക്കുള്ളില്‍ ചേടിമണ്ണ് നിറഞ്ഞു കവിയണ,   ചെമന്ന കടലിന്‍റെ തുഞ്ചത്തെ ആലിന്റെ ചോട്ടില്‍, കണ്ണടച്ച്;കാതുതുറന്ന് തപസ്സിരിക്കയായിരുന്നു ഞാന്‍... പോകുമ്പോ തലയില്,  ആനയോളം പോന്നൊരു പൊന്നും കിരീടവും കയ്യില്‍ ചന്ദനതടികൊണ്ട് വളകളുമുണ്ടായിരുന്നു, ആലിന്റെ ചോട്ടിലെ കാറ്റൊന്നു കൊണ്ടപ്പോ, പോന്നിന്കിരീടം പറന്ന് പോയി, ആല് വളര്‍ത്തിയ മരംകൊത്തികള്‍ വന്നു ചന്ദന വളകള്‍ തിന്നും തീര്‍ത്തു, ആലിന്റെയോരത്തെ പച്ചമുളകളുടെയൊപ്പം, മണ്ണിനെ ശ്വസിച്ചിട്ട്‌ കണ്ണുതുറന്നപ്പോ, കണ്ണിന്‍റെ മുന്നില്‍, കണ്ണെത്താത്ത ദൂരവും, നീല നീല ആകാശം പൂത്തുകിടക്കുന്നു, എനിക്കങ്ങനെ പറന്ന് നടക്കാന്‍...

അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ച്, ഇളം തണുപ്പുള്ള കാവിമണ്ണിലൂടെ എന്നാണ് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത് എന്നെനിക്കോര്‍മയില്ല..... പക്ഷെ നടക്കാനെനിക്കിഷ്ടമാണ്,ഈ വെറും മണ്ണിലൂടെ കാലുകള്‍ അമര്‍ത്തിച്ചവിട്ടി മഴയും വെയിലുമറിഞ്ഞ്....തനിയേ....