ഉറുമ്പുകള്‍



ഉറുമ്പുകള്‍ മിനാരങ്ങള്‍ പണിയുകയാണ്..

മരിച്ച എന്‍റെ പരകോടി ആത്മാണുക്കള്‍

കുടിയിരിക്കേണ്ട കാവുകള്‍ക്ക്....

ഞാന്‍ നിറയ്ക്കുന്ന ശൂന്യതയുടെ ചാരം വാരിക്കെട്ടി...



ഉറുമ്പുകള്‍ മിനാരങ്ങള്‍ പണിയുകയാണ്....

എന്‍റെ ദൃഷ്ടി പതിഞ്ഞെടത്തെല്ലാം...

എന്‍റെ കണ്ണെത്തിപ്പെടാത്ത ഗുഹകള്‍ക്കുള്ളിലും കൂടി....

മണല്‍തരികള്‍ക്കുള്ളിലെ വിശാലപ്രപഞ്ചത്തില്....

എന്‍റെ തൂണുകള്‍ ഇടിച്ചു നിരത്തി അവ ഇഷ്ടികയുണ്ടാക്കുന്നു...

എന്‍റെ നഖങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ജാലകപ്പാളികള്‍....

എന്‍റെ വാതിലുകള്‍ തുറന്ന്‍ അവ എന്നെത്തന്നെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകുന്നു...





ഉറുമ്പുകള്‍ എനിക്ക് മിനാരങ്ങള്‍ പണിയുകയാണ്.....

മിനാരങ്ങള്‍ക്ക്  കാവുകള്‍ തീണ്ടാമെന്നവര്‍ പറയുന്നു...

അവര്‍ എന്നില്‍  നദികളെയും കുന്നുകളെയും മരുഭൂമികളെയും നിറയ്ക്കുന്നു.....

എന്‍റെ മരണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഏക വ്യക്തചിത്രവും  അവ വരയ്ക്കുന്നതാണ്...

മരണശേഷം എന്നെ എന്‍റെ സ്വര്‍ഗങ്ങളിലേക്ക്/നരകങ്ങളിലേക്ക് അവ  കൊണ്ടുപോകുന്നു...

 ലോകം മുഴുവന്‍ എന്നെ കുടിയിരുത്തുന്നു..

 പച്ച മണ്ണില്‍ കെട്ടിയ കൂടാരങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ പുനര്‍ജനിക്കും

പച്ചയായി ചുവപ്പായി നീലയായി....  

അതേ എന്‍റെ ലോകങ്ങള്‍ വീണ്ടും ഇവിടെ മാത്രമാണ്...

എന്‍റെ കര്‍മങ്ങള്‍ പാകിയ മണ്ണില്‍....

ഇതാ ഇവിടെ....

Comments

Post a Comment

Popular Posts

ആഴത്തിൽ

ആഴത്തിലാഴത്തിൽ... ആഴത്തിൽ കൊത്തൂ.. കെട്ടുപിണഞ്ഞ്കിടക്കുന്ന പൊന്തൻകാടുകൾക്കിടയിലൂടെ... തോന്നിവാസത്തിലോടാൻ കൊതിക്കുന്ന വെള്ളക്കുടുക്കകളെയും കടന്ന്...             * * * * പുതുമണ്ണിന്റെ മണം കൊണ്ട് കൊതിച്ചു കൊതിച്ചാവണം, അപ്പൂപ്പൻതാടികൾ ചിറകുവിടർത്തി കണ്ണ് മിഴിച്ച് നിൽപ്പുണ്ട്.. കാലടിക്കൊട്ടുകൾ കേട്ട് ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റാവണം ചീവിടുകൾ കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു പൊളിക്കുന്നുണ്ട്, (മറവി തിന്ന ഓർമ്മമരങ്ങളുടെ മക്കളാണത്രേ ചീവിടുകൾ) ഭൂതകാലത്തോട് പിണങ്ങിപ്പിരിഞ്ഞാവണം, കൊക്കൊടിഞ്ഞ് നരച്ച് കൂനിയ ബലിക്കാക്കൾ രണ്ടെണ്ണം ഇടംകണ്ണിട്ട് നോക്കുന്നുണ്ട്... മഴക്കാടുകളുടെ തടവറയിൽ കിടന്ന് നേർത്തു നേർത്തു വിളർത്തുപോയ നിലാവുണ്ടല്ലോ....                * * * * വേഗത്തിലാവട്ടെ... തണുത്തമണ്ണിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് കൊത്തൂ... ചിതലുകളോടും മണ്ണോടും മഴയോടും പടവെട്ടി തളർന്നിരിക്കുന്നൊരു മരക്കുതിരയുണ്ട്... അവന്റെ കാൽചക്രങ്ങൾ കാണുംവരെയാട്ടെ... ആഴത്തിൽ.. അവയോട് ചേർന്ന് കണ്ണടച്ചുറങ്ങുന്ന രണ്ട് പളുങ്ക്ഗോലികൾ കാണാം... കണ്ണുമടുക്കുവോളം കാഴ്ചകൾ തരുന്ന മരങ്ങളാവാൻ പണ്ട് പണ്ട് ഞങ്ങൾ കുഴിച്ചിട്ടതാണ്... ചുവന്നു മടുത്ത ഈ മഞ്ചാടിവിത
Read more

കുരുതിക്കളം

കുരുതിക്കളത്തിന്റെ ഒതുക്കുകല്ലുകളിലൊന്നില്‍  മലയിറങ്ങി വരുന്ന ചുവന്ന സുര്യനെ നോക്കി എന്തോ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു വെള്ള....  ചുവപ്പ്....മണ്ണില്‍ കൈ തൊട്ട്  പണിയാന്‍ തുടങ്ങിയന്നു മുതലിന്നോളം (അല്ലെങ്കിലതിന്നു o മുന്‍പേ ) അയാള്‍ കണ്ട, കേട്ട കൊടികളുടെയെല്ലാം നിറം ചുവപ്പ് മാത്രമായിരുന്നു... ദൈവത്തിന്‍റെ,ഭൂമിയുടെ,കാടിന്റെ,സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ,പണത്തിന്റെ,നെല്ലിന്റെ ,ചോറിന്റെ,ചോരയുടെ.... ചോര; ചോര എന്നതില്‍ അയാളുടെ ചിന്ത വീണ്ടും ഒന്നാഞ്ഞു വിശ്രമിച്ചു.അത് വെളുത്ത് ചാരമായിക്കിടക്കുന്ന കാടിന് ചുറ്റും ഒന്നോടി. അവിടെ,ചടച്ചിയുടെ പൊത്തില്‍ കൂട് വെച്ച മൈനകളുടെ,വെണ്‍തേക്കിന്റെ ചുവട്ടില്‍ ഓടിക്കളിച്ച മുയല്‍ക്കുഞ്ഞന്മാരുടെ,പൂത്തുലഞ്ഞ് മുളയരി പെയ്യിച്ച് നിന്ന ഇല്ലിക്കാടുകളുടെ,പുറ്റുകളില്‍ തപസ്സ് ചെയ്തിരുന്ന നാഗത്താന്മാരുടെ,ഇളം പുല്ലില്‍ ഒളിച്ചും പാത്തും കളിച്ച പുല്‍ച്ചാടികളുടെ,പച്ച മണ്ണില്‍ നീണ്ടുനിവര്‍ന്ന് ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന നീളന്‍ മണ്ണിരകളുടെ ഒക്കെ  ആത്മാവുകളെ തൊട്ടുതലോടി വീണ്ടും വെള്ളയുടെ ചിന്താമണ്ഡലത്തിലേക്ക് ചേക്കേറി... അയാളുടെ മണ്മറഞ്ഞ പൂര്‍വികര്‍ കിളച്ചു മറിച്ചിട്ട മലനിരകളില്‍ എവിടെ നി
Read more

സീത

Image
സീത, സമരക്കാലുകളുടെ നാട്ടിലെ പെണ്ണാണ്, കൊടിമരച്ചോടുകളില്‍, വക്കുടഞ്ഞ  ഗര്‍ഭപാത്രങ്ങള്‍ വില്‍ക്കുന്നവള്‍... കള്ളവാറ്റുകാരി... നെഞ്ചില്‍ ചവറുകൂട്ടി ചുടലയെരിച്ചിട്ട്, കള്ളക്കണ്ണീര് വാറ്റി ലഹരിയറിഞ്ഞോള്‍..... ഇറച്ചിക്കഷ്ണം... മങ്ങിക്കത്തുന്ന തെരുവിളക്കിന്റെ മുറ്റത്ത്‌, ഇരുമ്പ്ദണ്ഡുകള്‍ ചവച്ചെറിയുന്ന ഇറച്ചിക്കഷ്ണം... ചിലപ്പോള്‍, ശുക്ലം മണക്കുന്ന പാവക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്ക് പിറകില്‍  ഒളിച്ചുകളിക്കുന്നോളുടെ,പുകയിലക്കറ പോവാത്ത പൊട്ടിച്ചിരി... മറ്റുചിലപ്പോള്‍, കോടാലികൊന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെയോര്‍ത്ത് കരയുന്ന പച്ചമരo പുകയ്ക്കുന്ന കനല്‍... ചില വേനലുകളില്‍ അവള്‍, മുലയൂട്ടപ്പെടെണ്ടിയിരുന്ന വേരുകള്‍  സ്വപ്നത്തില്‍ മാത്രം കണ്ട ചങ്ങലക്കിടാത്ത നദിയായിരുന്നു.... ചില വര്‍ഷങ്ങളില്‍, മണ്ണ്തൊടാതെ മരണപ്പെട്ട വെള്ളത്തുള്ളിയും... ചില സന്ധ്യകളില്‍, ഇരുട്ടിനെക്കൊന്ന മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിന്റെ ചൂടില്‍ ചിറകുകരിഞ്ഞ മിന്നാമിനുങ്ങാവും... ചില പകലുകളില്‍...രാത്രികളില്‍.... അഴിഞ്ഞ ചേലയിലെ  പഴുത്ത മുറിവു
Read more

അറിയപ്പെടാത്തവര്‍

ക്ഷുദ്രഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക്‌ സൌരയൂഥത്തില്‍ സ്ഥാനമില്ലത്രേ.... അതുകൊണ്ട് ജനിക്കും മുന്‍പേ ഇടുങ്ങിയ വഴികളിലിട്ട് എന്നെ വെട്ടിക്കൊന്നു... മണ്ണില്‍ ജനിക്കാത്തവന് ജാതി സര്‍ടിഫിക്കട്ടില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ദൈവങ്ങളെന്നെ രക്ഷിച്ചില്ല... കൈക്കൂലികൊടുക്കാനില്ലാതിരുന്നത്കൊണ്ട് നിയമങ്ങളും ... അതുകൊണ്ട് ജനനമില്ലാത്തവന്റെ മരണങ്ങളുടെ കണക്കുപുസ്തകത്തിലെ എണ്ണപ്പെടാത്ത അക്കങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ജീവിക്കുകയാണ് ഞാന്‍ അറിയപ്പെടാത്തവന്‍.... ഇവിടെ രാത്രികളില്‍ അമ്മയുടെ മനസ്സ് മദിരവാറ്റുന്നത് ഞാന്‍ അറിയാറില്ല... ഇവിടെ നനഞ്ഞ മണ്ണില്‍ കണ്ണുനീരുടഞ്ഞുമൂര്‍ച്ചകൂടുന്നത് ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാറില്ല... ഇവിടെ ജീവനുള്ളവന്റെ കൈകള്‍ എന്നെ അളക്കാറുമില്ല... എന്‍റെ നിറങ്ങളെ എനിക്ക് പൊതിഞ്ഞുവെക്കെണ്ടതുമില്ല... എങ്കിലും.....എനിക്ക് ജീവന്‍ വച്ച ആവനാഴിയുടെ തുഞ്ചത്തെ ചുവപ്പിന്റെ സുഖം എന്നെ വേദനിപ്പിക്കാറുണ്ട്.... ക്ഷുദ്രാത്മാക്കളെ ഗര്‍ഭം ധരിക്കാനുള്ള വലുപ്പം മണല്‍ത്തരികളെ വളര്‍ത്തുന്ന മണ്ണിലുണ്ടത്രെ... അതുകൊണ്ട് ഞാനും എന്നിലെ  ഇനിയും അഴുകാത്ത ഞാനും   ഇപ്പോള്‍ മണ്ണിലേക്കുള്ള യാത്രയിലാണ്... ഛ
Read more